Chess Endgames for Club Players verschenen!
Het heeft een tijdje geduurd maar eindelijk is in het najaar van 2022 het lijvige eindspelboek "Chess Endgames for Club Players" bij uitgeverij New in Chess verschenen. |
Na de twee eerdere boeken "Chess Strategy for Club Pla-yers" en "Attacking Chess for Club Players" was de belofte dat ik minstens een derde boek zou schrijven en dat werd "Chess Endgames for Club Players". Voordat ik daar überhaupt aan toe kwam, heb ik eerst de 45 jaar trai-ningswerk op mijn harde schijf (opnieuw) geordend. Dit leidde tot een grote verzameling eindspelen die een nieuwe classificatie ondergingen. De belangrijkste bedoeling die ik had was om te proberen de grote afkeer die veel club-schakers hebben van het eindspel weg te nemen. |
Daarbij sprak ik uit eigen ervaring. Toen ik in mijn jeugd met een twee jaar oudere schaakvriend gebogen over verschillende eindspelboeken (waaronder de beroemde serie van Averbakh) zat, merkten we meteen dat het 'taaie kost' was. Het leidde ertoe dat we niet elk boek voltooiden.
Later, toen ik me als sterkere schaker weer in eindspelen verdiepte, kwam ik er steeds meer achter dat hele zettenreeksen soms onbegrijpelijk zijn voor een lezer na het spelen. Om er meer van te begrijpen, wil je eigenlijk meer advies van de auteur. En dat is precies wat ik in dit boek ben gaan doen. Het is opgehangen aan "technieken" en "vuistregels". Een schaker heeft er meer aan als hij weet of hij de vijandelijke koning horizontaal of verticaal moet afsnijden, dat de toren achter de vrijpion hoort, enzovoort. Daarbij heb ik geprobeerd de lezer mee te nemen naar de verschillende anekdotische partijen die ik zelf in mijn eigen praktijk heb gespeeld. Zo hoop ik het boek wat levendiger te maken, en inmiddels krijg ik daar positieve reacties op 😊.
Hoe moeilijk het spel uiteindelijk toch is, kreeg ik in de KNSB-competitie in 2023 toch weer voor de kiezen. In een wedstrijd Stukkenjagers 2 - SG King 1, speelde ik op het eerste bord tegen Alik Tikranian. Daar ontstond na een doldwaze partij een toreneindspel waarin de problematiek van de zogenaamde "Regel van vijf" was ontstaan. In onderstaande viewer ziet u deze regel uitgelegd aan de hand van een voorbeeld uit het boek en vervolgens hoe beide spelers in bovengenoemde partij de juiste zetten niet weten te vinden...
IM Merijn van Delft zette een leuke recensie op Schaaksite; Recensie: Chess Endgames for Club Players van Herman Grooten
Ook is op het Blog van New in Chess een heel aardig voorbeeldje uit de praktijk door mij becommentarieerd, dat ingaat op het begrip vesting. U leest alles hier: "I don't believe in Fortresses".
